Tuesday, September 29, 2015

ഉമ്മ



എബി കുട്ടിയാനം



പിച്ചവെക്കുന്ന കുഞ്ഞുന്നാളില്‍  കാവല്‍ക്കാരിയാണുമ്മ

സ്‌കൂളിലേക്ക് പോകുന്ന ബാല്യത്തില്‍   സഹയാത്രികയാണുമ്മ

കുരുത്തക്കേടിന്റെ കൗമാരത്തില്‍  പോലീസുകാരിയാണുമ്മ

പകച്ചുപോകുന്ന യൗവ്വനത്തില്‍  അധ്യാപികയാണുമ്മ

കറണ്ടില്ലാത്ത രാത്രികളില്‍  വെളിച്ചം പകരുന്ന മണ്ണെണ്ണ വിളക്കാണുമ്മ

സങ്കടത്തിന്റെ പെരുവഴിയില്‍ ആശ്വാസത്തിന്റെ
അകത്തളങ്ങളിലേക്ക് കൈപിടിക്കുന്ന കൂട്ടുകാരിയാണുമ്മ

വിശപ്പിന്റെ നേരത്ത് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഹോട്ടലാണുമ്മ

ഉമ്മ...
മുറിച്ചുമാറ്റപ്പെട്ടിട്ടും ആ പൊക്കിള്‍കൊടി
ഉമ്മയുടെ ഹൃദയത്തിലേക്ക്
നീളുന്നുണ്ടിപ്പോഴും....


(ഉമ്മായ്ക്കുള്ള കുറിപ്പുകള്‍ എന്ന പുസ്തകത്തില്‍ നിന്ന്)

Monday, September 21, 2015

സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ മാത്രമല്ല വീടും തകരുന്നു എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ജയശ്രി




എബി കുട്ടിയാനം
9995416999

കാസര്‍കോട്‌: കോളജ്‌ ജീവിതത്തിന്‌ അടിപൊളി എന്നു മാത്രം അര്‍ത്ഥം നല്‍കിയ കൂട്ടുകാര, നിങ്ങളുടെ കാഴ്‌ചയെ ഒരു മഹാദു:ഖത്തിനുമുന്നിലേക്ക്‌്‌്‌ ക്ഷണിക്കുന്നു.
ഞങ്ങള്‍ ഇപ്പോഴുള്ളത്‌ കാസര്‍കോട്‌ പെര്‍ള സംസ്ഥാന പാതയില്‍ കര്‍ണാടക അതിര്‍ത്തിയോട്‌ ചേര്‍ന്ന പുത്രക്കള എന്ന സ്ഥലത്താണ്‌. മേല്‍ക്കൂരപോലുമില്ലാതെ മഴയെ തോല്‍പ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടി പ്ല്‌ാസ്റ്റിക്ക്‌ കെട്ടിവെച്ച ഈ കൂര കാണുക.... കയറികിടക്കാന്‍ ഇടങ്ങളില്ലാത്ത ആയിരങ്ങളിലൊന്നിന്റെ കഥയാണെന്ന്‌്‌്‌ പറഞ്ഞ്‌്‌്‌ നിങ്ങള്‍ ഈ കാഴ്‌ച കാണാതെ പോകരുത്‌.
ഇനി കാണുക...ഈ കൂരയ്‌ക്കുള്ളില്‍ കഴിയുന്ന കുഞ്ഞുപെങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ മഹാദു:ഖത്തെക്കുറിച്ച്‌ അറിയുക.
ഇത്‌...ജയശ്രി...കാസര്‍കോട്‌ പൊവ്വല്‍ എല്‍.ബി.എസ്‌ എഞ്ചിനിയറിംഗ്‌ കോളജിലെ ഒന്നാം വര്‍ഷ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സയന്‍സ്‌ വിദ്യാര്‍ത്ഥിനി. പുത്രക്കളയിലെ സരസ്വതി എ്‌ന്ന അമ്പതുകാരിയുടെ ഏക മകള്‍....അച്ഛന്‍ കുഞ്ഞുന്നാളിലെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയിട്ടും ഒരു കുറവുമറിയിക്കാതെ സരസ്വതി മകളെ പൊന്നുപോലെ നോക്കി. രാപ്പകല്‍ ബിഡിതെറുത്ത്‌ കിട്ടുന്ന തുച്ഛമായ വരുമാനത്തില്‍ അവര്‍ മകളെ പഠിപ്പിച്ചു. പഠിപ്പിച്ചു പഠിപ്പിച്ചു മകളെ വലിയ എഞ്ചിനിയറാക്കണമെന്നായിരുന്നു ആ അമ്മയുടെ മോഹം. അമ്മയുടെ ആ്‌ഗ്രഹത്തിനനുസരിച്ച്‌ അവള്‍ പഠിച്ചുവളര്‍ന്നു. ഒടുവില്‍ ബദിയഡുക്ക നവജീവന സ്‌കൂളില്‍ നിന്ന്‌്‌്‌ 91 ശതമാനം മാര്‍ക്കോടെ പ്ലസ്‌ടു പാസായപ്പോള്‍ പൊവ്വല്‍ എല്‍.ബി.എസ്‌ എഞ്ചിനിയറിംഗ്‌ കോളജില്‍ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സയന്‍സി്‌ന്‌്‌്‌്‌ സീറ്റ്‌്‌്‌ ലഭിക്കുകയും ചെയ്‌തു.(എബി കുട്ടിയാനം) അമ്മയുടെ കൈപിടിച്ച്‌ ആയിരം ആഹ്ലാദങ്ങളോടെ കോളജിലേക്ക്‌ അഡ്‌മിഷനുപോയ ദിവസമായിരുന്നു ആ ദുരന്തം സംഭവിച്ചത്‌്‌്‌. ബദിയഡുക്കയില്‍ നിന്ന്‌്‌്‌ ബസില്‍ കയറുന്നതിനിടയില്‍ കര്‍ണാടക കെ.എസ്‌്‌്‌.ആര്‍.ടി.സിയുടെ കണ്ടക്ടര്‍ ഡബിള്‍ ബെല്ല്‌്‌ കൊടുത്തു. വഴുതിപോയ സരസ്വതിയുടെ തല നിലത്തടിച്ചതും ബോധം കെട്ടതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.
മൂന്നു ലക്ഷം രൂപയാണ്‌ മംഗലാപുരത്ത്‌ ഹോസ്‌പിറ്റല്‍ ബില്ല്‌ വന്നിരിക്കുന്നത്‌. അത്‌ എങ്ങനെ അടച്ചുതീര്‍ക്കുമെന്നോ തുടര്‍ പഠനം എങ്ങനെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകുമെന്നോ ജയശ്രിക്ക്‌്‌്‌ ഒരു നിശ്ചയവുമില്ല. അടുത്ത ബന്ധുക്കളെന്നുപറയാന്‍ ആരുമില്ലാത്ത ആ പാവം പെങ്ങള്‍ അകന്ന ബന്ധുവിന്റെ വീട്ടിലിരുന്ന്‌്‌ ആശുപത്രിയില്‍ കഴിയുന്ന അമ്മയെ ഓര്‍ത്ത്‌്‌്‌ കരയുന്നു. എങ്ങനെയോ കെട്ടിപ്പൊക്കിയ ഓടിട്ട വീട്‌്‌്‌ കഴിഞ്ഞ മഴക്കാലത്ത്‌ തകര്‍ന്നുവീണു. പിന്നെ അവര്‍ക്കത്‌ നന്നാക്കുവാനേ കഴിഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ അപ്പോഴും മഴവരുമ്പോള്‍ ചോര്‍ന്നൊലിക്കുന്ന ഷീറ്റിനടിയിലിരുന്ന്‌്‌്‌ ജയ പഠിച്ചു. അമ്മ ബീഡി തെറുത്തുകൊണ്ട്‌്‌്‌ അരികില്‍ കാവലിരുന്നു. പഠന മികവില്‍ അവള്‍ വാരികൂട്ടിയ അംഗീകാരങ്ങളുടെ ചിത്രങ്ങള്‍ മേല്‍ക്കൂരയുടെ കരിവെള്ളമൊഴുകുന്ന ചുമരില്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍പ്പുണ്ട്‌്‌്‌.
കൂട്ടുകാരാ...നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ പഠിക്കാന്‍ നിങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ പ്രത്യേക മുറിയും പുസ്‌തകങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കാന്‍ ഒന്നാംതരം ഷെല്‍ഫും നല്ല കമ്പ്യൂട്ടറുമില്ലെ...ഈ കുഞ്ഞുപെങ്ങള്‍ പുസ്‌തകം സൂക്ഷിക്കുന്നത്‌ എങ്ങനെയെന്ന്‌്‌്‌്‌ നിങ്ങള്‍ കണ്ടോ...
കാര്‍ഡ്‌ ബോര്‍ഡ്‌ പെട്ടിയിലും പ്ലാസ്റ്റിക്ക്‌്‌്‌്‌ കവറിലുമാണ്‌ അവള്‍ അവളുടെ പുസ്‌തകം സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചിട്ടുള്ളത്‌. എലികള്‍ക്കും ചിതലിനുമറിയില്ലല്ലോ ജയമോളുടെ ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ കാഠിന്യം. അവ അവളുടെ വിലപ്പെട്ട സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റുകളെയെല്ലാം തിന്നു തീര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്‌്‌്‌.
ഓര്‍മ്മകള്‍ മാഞ്ഞുപോയ മനസ്സുമായി അമ്മ അങ്ങകലെ മംഗലാപുരത്തെ ആശുപത്രിയില്‍ പാതി ബോധത്തില്‍ കഴിയുമ്പോള്‍ ഇവിടെ ഈ മകള്‍ തോരാത്ത കണ്ണീരുമായി കഴിയുന്നു. തന്നെ പോറ്റാന്‍ വേണ്ടി പാടുപെടുന്ന അമ്മയുടെ ബീഡി പാത്രവും അമ്മ വിരിച്ചു തരാറുള്ള പായയും മുറ്റത്തെ പ്ലാവിലെ ചക്കയുമെല്ലാം ഒരു സങ്കടകാഴ്‌ചയാണ്‌. ബിരിയാണിയേക്കാള്‍ രുചി പകരുന്ന കൈപുണ്യത്തോടെ ഈ ചക്കക്കുരുകൊണ്ട്‌്‌്‌ കറിവെച്ചുകൊടുക്കാന്‍ എന്നായിരിക്കും ഇനി ഈ അമ്മ വരിക.
മകളെ പഠിപ്പിച്ച്‌്‌്‌ വലിയ ആളാക്കണം, അവള്‍ വലിയ ആളാകുമ്പോള്‍ ഈ വീടൊക്കെ മാറ്റിയിട്ട്‌്‌്‌ നല്ലൊരു വീട്‌ വെക്കണം, എന്തെന്ത്‌്‌്‌ സ്വപ്‌നങ്ങളായിരുന്നു ആ പാവം അമ്മയ്‌ക്ക്‌്‌്‌...കെട്ടിപ്പിടിച്ച്‌്‌ പൊട്ടികരയാനെങ്കിലും ഒരാളില്ലാതെ ജയശ്രി വിതുമ്പുമ്പോള്‍ അത്‌ കാണുന്നവരെപോലും കരയിപ്പിക്കുന്നു.

Monday, September 14, 2015

രഹസ്യം



എബി കുട്ടിയാനം

മിണ്ടാതെ മാറി നില്‍ക്കുന്നത്‌
എന്റെ വിതുമ്പലുകള്‍
നീ കേള്‍ക്കരുതെന്ന്‌ കരുതിയിട്ടാണ്‌

അടുത്തുവരാതെ അകന്നുപോകുന്നത്‌
എന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറയുന്നത്‌
നീ കാണരുതെന്ന്‌ ആഗ്രഹിച്ചാണ്‌

എന്റെ ദു:ഖം എന്റേതുമാത്രം

Wednesday, September 9, 2015

വാട്‌സ്‌ആപ്പ്‌ രോഗം പടരുന്നു



എബി കുട്ടിയാനം
വാട്‌സ്‌ആപ്പും ഫേസ്‌ ബുക്കും കൂടെ കൂടെ തുറന്ന്‌
പുതിയ ഫോട്ടോയ്‌ക്ക്‌ എത്ര ലൈക്കുവന്നെന്നും പുതിയ ഹായ്‌ വന്നിട്ടുണ്ടോ എന്നും നോക്കുന്ന ശീലമുണ്ടോ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌

നെറ്റ്‌ കണക്‌ടാവാതെ വരുമ്പോള്‍
ടുജിയും ത്രീജിയും സ്ലോ ആകുമ്പോള്‍ കൂട്ടുകാരന്റെ റിപ്ലേ വൈകുമ്പോള്‍, വേണ്ടത്ര ലൈക്ക്‌ കിട്ടാതെ വരുമ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ അസ്വസ്ഥരാവാറുണ്ടോ(?)
നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ കോപം വരാറുണ്ടോ(?)

ജോലിക്കിടയിലും മീറ്റിംഗിനിടയിലും
നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ വാട്‌സ്‌ആപ്പിലാണോ
എങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍
ഒബ്‌സസീവ്‌ കംപല്‍സീവ്‌ റിഫ്രഷ്‌ ഡിസോഡര്‍
(ഒ.സി.ആര്‍.ഡി) എന്ന മാനസീക രോഗത്തിന്‌ അടിമയാണ്‌

ഗെയിമിംഗ്‌, സോഷ്യല്‍ നെറ്റ്‌ വര്‍ക്കിംഗ്‌, ബ്ലോഗിംഗ്‌, ഇ-മെയില്‍, പോണോഗ്രാഫി എന്നിവയോടുള്ള ഭ്രമം ഇതില്‍പ്പെടും...

മദ്യവും മയക്കുമരുന്നും
ഒരാളിലുണ്ടാക്കുന്ന ആസക്തിയേക്കാള്‍
നാലു മടങ്ങ്‌ കൂടുതലാണ്‌ ഇന്റര്‍നെറ്റ്‌ ആസക്തിയുടെ തീവ്രതയെന്ന്‌ മനശാസ്‌ത്രജ്ഞര്‍ പറയുന്നു
(കടപ്പാട്‌ വിവിധ ജേണലുകള്‍ക്ക്‌)  

Tuesday, September 8, 2015

നിലോഫര്‍ വേണ്ടായിരുന്നു ഈ ക്ലിക്ക്‌



എബി കുട്ടിയാനം




നിലോഫര്‍
നിന്നോടെനിക്ക്‌ വെറുപ്പാണ്‌
നിലോഫര്‍
നിന്റെ മുഖം കാണുമ്പോള്‍
എനിക്ക്‌ ദേശ്യം വരുന്നു

എന്റെ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട വസ്‌തു ക്യാമറയാണ്‌
ഇഷ്ടപ്പെട്ട ജോലി ജേര്‍ണലിസവും

എന്നിട്ടും
നീ പിടിച്ച ക്യാമറയോടും
നിന്റെ ജേര്‍ണലിസത്തോടും
എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമേയല്ല

നീ എ്‌ന്തിനാണെനിക്കെന്റെ
കുഞ്ഞുമോന്റെ മുഖം കാണിച്ചു തന്നത്‌
എന്തിനാണെന്നെ ഇങ്ങനെ കരയിപ്പിച്ചത്‌

കടല്‌ കണ്ണീരായതും കര കരഞ്ഞതും നീ കണ്ടില്ലെ
അഭയാര്‍ത്ഥി ക്യാമ്പുകളില്‍ മരിച്ചുപോകുന്ന
ആയിരങ്ങളിലൊരുവനായി അവനും
പോകുമായിരുന്നില്ലെ
ഇത്‌ ഇപ്പോള്‍ എത്ര കാലം
എത്ര തലമുറകള്‍ ഈ ചിത്രം കണ്ട്‌ കരയും

നിലോഫര്‍
ആ കടലോരത്തുവെച്ച്‌
നിന്റെ ബാറ്ററി ലോ ആയിരുന്നെങ്കില്‍
നിന്റെ മെമ്മറി ഫുള്‍ ആയിരുന്നെങ്കില്‍...

ശ്ശെ...ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുമോന്‍
മരിച്ചു കിടക്കുന്ന രംഗം കാണേണ്ടത്‌
ഞങ്ങളുടെ വിധിയായിരിക്കും...ല്ലെ...

(ദുര്‍ഗാന്‍ വാര്‍ത്ത ഏജന്‍സിയുടെ റിപ്പോര്‍ട്ടറും ഫോട്ടോഗ്രാഫറുമായ നിലോഫര്‍ ഡെമിറാണ്‌ ഈ ചിത്രം പകര്‍ത്തിയത്‌)  

മഴ നിന്നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു



എബി കുട്ടിയാനം


കഥ പറഞ്ഞ്‌ കരയിപ്പിക്കാന്‍
മഴ വരുന്ന നേരം
ഭൂമിയില്‍ വെള്ളിനിറം നിറയുമ്പോള്‍
നീ പറയുമായിരുന്നു
എന്തോ ഫീല്‍ ആവുന്നു

സത്യം
മഴ നിന്നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു

Monday, September 7, 2015

എന്റെ ഐലാന്‍




എബി കുട്ടിയാനം

ഡാ....കുട്ട
നീ എന്റെ അനുജന്റെ കൂടെ
എന്റെ വീട്ടുമുറ്റത്ത്‌ പന്തുതട്ടി കളിക്കുകയാണെന്ന്‌
വിശ്വസിക്കാനാണ്‌ എനിക്കിഷ്‌ടം

ബൈക്കില്‍ ചുറ്റിക്കറങ്ങാന്‍ വാശിപിടിക്കുന്ന
എന്റെ അനുജന്‍ തന്നെയാണ്‌ നീ...

ലെയ്‌സും കോലുമിഠായിയും
വാങ്ങാന്‍ മറന്ന രാത്രി
ഞാന്‍ ഇനി മിണ്ടൂലെന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌
കിടന്നുറങ്ങിയ എന്റെ അനുജന്‍
നിന്നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു

ഡാ....മോനെ
ഇനി എന്റെ കൈപിടിച്ച്‌ കഥപറയാന്‍
നീ വരില്ലെങ്കിലും ഞാന്‍ എന്റെ മനസ്സിനുള്ളില്‍
നിനക്കുള്ള കളിക്കോപ്പുകള്‍ വാങ്ങിവെച്ചിട്ടുണ്ട്‌

ഡാ, കടല്‍ കരയിലെ നിന്റെ ആ കിടത്തം
കള്ള ഉറക്കമായിരുന്നെങ്കിലെന്ന്‌ ഞാന്‍ ആശിക്കുന്നു

കണ്ണ്‌ തിരുമ്മി, വെറുതേ കരഞ്ഞ്‌
എന്റെ തോളില്‍ ചാഞ്ഞുറങ്ങാന്‍
നീ വന്നിരുന്നെങ്കിലെന്ന്‌ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു... 

Thursday, September 3, 2015

നൂറു രൂപയുടെ കടം



എബി കുട്ടിയാനം

ഒരു ഹര്‍ത്താല്‍ ദിവസം...ഓഫീസില്‍ നിന്ന്‌ തൊട്ടടുത്ത പള്ളിയിലേക്ക്‌ ഞാന്‍ അസര്‍ നമസ്‌ക്കരിക്കാന്‍ പോകുന്നു...വഴിയില്‍ വെച്ച്‌ കുലീന വേഷധാരിയായ ഒരു മനുഷ്യന്‍ നൂറു രൂപ കടം ചോദിക്കുന്നു...
ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടില്ലത്രെ, കയ്യില്‍ കാശില്ലത്രെ...
എത്രയെത്ര തട്ടിപ്പിന്റെ മുഖങ്ങളെയാണ്‌ നിത്യവും കാണുന്നതെന്ന്‌ ചിന്തിച്ചെങ്കിലും ഞാന്‍ പാഴ്‌സില്‍ നിന്ന്‌ പൈസ എടുത്തുകൊടുത്തു.
ഹര്‍ത്താലായതുകാരണം എക്‌സിക്യൂട്ടീവ്‌ ലുക്കിന്‌ പകരം ടീ ഷര്‍ട്ടും പാന്റുമായിരുന്നു എന്റെ വേഷം
പിന്നീട്‌ പലപ്പോഴും ഞാന്‍ ഇയാളെ വഴിയരികില്‍ കണ്ടുവെങ്കിലും കണ്ട ഭാവം പോലും നടിച്ചില്ല.
മാസങ്ങള്‍ പലതു കഴിഞ്ഞ്‌ ഒരു ദിവസം ഇയാള്‍ എന്നെ തടുഞ്ഞു നിര്‍ത്തി ചോദിച്ചു മോനോടല്ലെ ഞാനന്ന്‌ നൂറു രൂപ കടം വാങ്ങിയത്‌...
എന്റെ കണ്ണ്‌ നിറഞ്ഞുപോയി..ആ നൂറു രൂപ തിരിച്ചുതരാന്‍ വേണ്ടിയാണ്‌ പേരും നാടുമറിയാത്ത എന്നെ കാത്ത്‌ അയാള്‍ ആ വഴിയരികില്‍ നിന്നത്‌.
എക്‌സിക്യൂട്ടിവ്‌ ലുക്കുള്ള എന്നെ ഒരിക്കലും അയാള്‍ക്ക്‌ മനസിലാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒടുവില്‍ മറ്റൊരു ഹര്‍ത്താല്‍ ദിവസം പഴയ അതേ ടീ ഷര്‍ട്ട്‌ വേഷത്തിലെത്തിയപ്പോള്‍ എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ്‌ അയാള്‍ നൂറു രൂപ നീട്ടി കടം വീട്ടാനൊരുങ്ങുന്നു. ഒരു രൂപയുടേതാണെങ്കില്‍ പോലും കടം കടം തന്നെയാണ്‌ മോനെ എന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആളുകളെ പറ്റിക്കാന്‍ മാത്രം തന്ത്രം മെനയുന്ന മനുഷ്യരുടെ ലോകത്ത്‌ വെച്ച്‌ ഞാന്‍ അയാളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നുപോയി. നൂറു രൂപ വാങ്ങാതെ അത്‌ പെരുവഴിയില്‍ കുടുങ്ങിപോവുന്ന ഏതെങ്കിലും പാവങ്ങള്‍ക്ക്‌ നല്‍കിയാല്‍ മതിയെന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌ കൈ പിടിച്ച്‌ പിരിയുമ്പോള്‍ ആ മനുഷ്യന്റെ മുഖത്ത്‌ കണ്ട തിളക്കം പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവുന്നില്ലെനിക്ക്‌...
നന്മ വറ്റിപോയിട്ടില്ലാത്ത മനുഷ്യര്‍ ഇപ്പോഴും ഈ ഭൂമിയില്‍ ജീവിക്കുന്നുണ്ട്‌...ഇല്ല നല്ല മനുഷ്യര്‍ മരിച്ചിട്ടില്ല...