Friday, February 12, 2016

ഹനുമന്തപ്പ



എബി കുട്ടിയാനം












പ്രിയപ്പെട്ട ഹനുമന്തപ്പ
വാക്കുകളും വാചകങ്ങളും തോറ്റുപോകുന്നു

എഴുതിമുഴുപ്പിക്കാനാവാത്ത
അക്ഷരങ്ങള്‍കൊണ്ട്‌ ഞാന്‍ നിനക്കുമുന്നില്‍
കണ്ണീരിന്റെ റീത്ത്‌ സമര്‍പ്പിക്കുന്നു

വിങ്ങിപ്പൊട്ടുന്ന ഹൃദയത്തോടെ ഞാന്‍ നിന്റെ
ധീരതയ്‌ക്കുമുന്നില്‍ നൊമ്പരങ്ങളുടെ
ആയിരം സല്യൂട്ടടിക്കുന്നു...

കാശ്‌മീരിന്റെ മണ്ണിലെത്തിയ ഒരു ദിവസം
തണുപ്പ്‌കൊണ്ട്‌ പുറത്തിറങ്ങാനാവാതെ
അടച്ചിട്ട മുറിക്കുള്ളില്‍ ഹോട്ട്‌ ഓപ്‌ഷനില്‍
ജീവിച്ചവന്റെ കുറ്റബോധമാണിത്‌...

സിയാച്ചിനിലെ മഞ്ഞുമലയില്‍ ആറു ദിവസം
മൈനസ്‌ 45 ഡിഗ്രിയില്‍ ജീവിച്ച നിനക്കുമുന്നില്‍
ഞാനെങ്ങനെയാണ്‌ തല നിവര്‍ത്തേണ്ടത്‌

നീ ബാക്കിവെച്ച ജീവന്റെ തുടിപ്പ്‌...
അമ്മയുടെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തിലെന്നപോലെ മഞ്ഞുമലകള്‍ക്കുള്ളിലെ
നിന്റെ കിടത്തം...
പ്രതീക്ഷകള്‍ക്കുമേലെ നിരാശ പകര്‍ന്ന്‌ നീ യാത്രയാകുമ്പോള്‍
ബാക്കിയാവുന്നത്‌ കടലോളം കടപ്പാട്‌ മാത്രമാണ്‌

മൂടി പുതച്ചുറങ്ങി ഞങ്ങള്‍ തണുപ്പിനെ ആസ്വദിച്ചപ്പോള്‍
എല്ലാ തണുപ്പിനെയും തോല്‍പ്പിച്ച്‌ ഞങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി
കാവലിരുന്നവനാണ്‌ നീ...
ഇല്ല..മറക്കില്ലൊരിക്കലും...

No comments:

Post a Comment